روزهای پس از کنکور را چگونه می‌گذارنید؟

قبل و بعد از آزمون با این سؤال به سراغ داوطلبان رفتیم و پاسخ‌های جالبی شنیدیم که جمع‌بندی آنها جملات زیر بود:

*روز بعد از کنکور، ساعت را برای 5 صبح  تنظیم می‌کنم تا  زنگ بزند و بیدار شوم؛ بعد یک نیشخند می‌زنم و خاموشش می‌کنم و با آرامش دوباره می‌خوابم

* برای 12 ساعت تمام بازی کامپیوتری می‌کنم. پدر و مادرم هم قول داده اند که هیچ کاری به کارم نداشته باشند تا من با خیال راحت، تمام بازی‌هایی را که دوست دارم انجام دهم .

* می‌خوابم. هر چقدر دلم خواست می‌خوابم؛ چیزی که این روزها خیلی کمبودش را حس می‌کنم.

* نمی‌دانم چه کنم؛ فکر کنم که روزهای بعد از کنکور روزهای بدی باشد؛ احساس خلا می‌کنی؛ احساس بی‌هدفی. ترجیح می‌دهم که به آن فکر نکنم.

عده‌ای هم از برنامه سفر با خانواده، تفریح با دوستان، مطالعه کتب غیر درسی‌، کلاس‌های ورزشی، سرگرم شدن با اینترنت و گریه کردن و غصه خوردن برای  نتیجه آزمون! سخن می‌گفتند.

این روزها استراحت و تفریح حق شماست و فکر کردن به نتیجه آزمون و غصه خوردن برای آن هم نتیجه ای جز هدر دادن عمر ارزشمند و ساعت خوش جوانی برای شما به همراه نخواهد داشت؛ اما خوب است اکنون که چند روزی از کنکور گذشته است ، سراغ کلید سؤال ها بروید تا به طور نسبی از درصدهای خود با خبر شوید . فایده این کار در آن است که با واقع بینی بیشتری منتظر اعلام نتایج خواهید شد و با دیدن کارنامه خود چندان متعجب نخواهید شد و فرصت محدودی که برای انتخاب رشته دارید ، به غصه خوردن یا اعتراض کردن نخواهد گذشت.

«یکه شناس» نباشید؛ یعنی فکر نکنید که فقط یک یا دو رشته دانشگاهی، مناسب و ایده‌آل است و مابقی رشته‌ها  را باید کنار گذاشت. بسیاری از داوطلبان که در ابتدا چنین تصوری داشتند، بعد از ورود به دانشگاه متوجه شده اند که اشتباه کرده‌اند و رشته‌های دیگر نیز بسیار جالب هستند و حتی بعضی از آنها تمایل دارند  رشته‌ای را که سال‌ها آرزویش را داشتند و اوج آمال و آرزوهایشان بود، تغییر دهند و در رشته دیگری تحصیل کنند.

متاسفانه بسیاری از جوانان ما براساس جوّ حاکم بر جامعه و دیدگاه دیگران، رشته دانشگاهی خود را انتخاب می‌کنند و به علایق، توانایی‌های خود و حتی بازار کار یک رشته توجهی ندارند.

هر ساله با دانشجویانی روبرو می‌شویم که بعد از چند سال تحصیل در رشته پزشکی، از اینکه پزشکی در شهری دیگر را به تحصیل در رشته‌ای در شهر محل زندگی خود برگزیده‌اند، پشیمان هستند و معتقدند که هفت سال دوری از خانواده و زندگی در خوابگاه، بسیار دشوار است؛ بخصوص که درس‌های رشته پزشکی نیز بسیار حجیم و سنگین است. این مساله در رابطه با سایر رشته‌های اسم و رسم دار این روز گار هم صدق می‌کند؛ البته هستند داوطلبانی که براستی به رشته‌ای علاقه‌مندند و با تحمل سختی‌های موجود، موفق نیز می‌شوند؛ اما چه خوب است که این روزها به جای اینکه زانوی غم بغل بگیرید و  به «ای کاش‌ها» و «اگرها» بپردازید یا تا ظهر بخوابید و مابقی روز را صرف  بازی‌های کامپیوتری و … کنید ، با رشته های دانشگاهی هم آشنا شوید؛ حتی رشته‌هایی که تصور می‌کنید در بین 100 انتخاب، آخرین انتخابتان هم نخواهد بود.

خوشبختانه قریب به اتفاق دانشگاه‌های کشور دارای سایت هستند و شما می توانید با دانشگاه‌ها و امکانات آنها بدین وسیله بخوبی آشنا شوید و حتی از مکان دانشگاه در شهر مورد نظر و راه‌های دستیابی به آن آگاهی کسب کنید. همچنین با جست و جو کردن عنوان رشته‌ها در موتورهای جست و جو‌گری مثل «گوگل» یا «یاهو» اطلاعات مفیدی کسب خواهید کرد؛ اطلاعاتی که هیچ مشاور یا راهنمایی با این دقت و جزییات نمی‌تواند در اختیارتان قرار دهد.

گفت و گو با دانشجویان سال های آخر و فارغ التحصیلان یک رشته نیز می‌تواند مفید باشد؛ البته گاه بعضی از این افراد، خود به ناخواسته وارد رشته ای شده‌اند و به دلیل علاقه مند نبودن به رشته‌شان، نمی‌توانند راهنمای خوبی برای شما باشند، و حتی به دلیل عدم موفقیتشان، نگاهی منفی به رشته مورد نظر یا فضای دانشگاه دارند.

بسیاری از داوطلبان در این یک سال، فعالیت جسمی چندانی نداشته یا لااقل فعالیت خود را بسیار محدود کرده‌اند. اکنون فرصت مناسبی است که با ثبت نام در یک کلاس ورزشی یا پرداختن به نرمش و پیاده‌روی، این کمبود را جبران کنید؛ در ضمن، ورزش باعث می شود که ذهنتان کمتر درگیر افکار منفی شود.