بيبهانه شاد باشيم !
زمستان نفسهاي آخر خود را ميکشد و تا چند هفتۀ ديگر، بهار با حس زيباي حيات و رشد و شکوفايي، از راه ميرسد؛ بهاري که آغازگر حس شادماني است؛ آن شادماني که در بطن طبيعت با رويش گلها، نغمهسرايي پرندگان، جوانه زدن درختها و طبيعتي سرشار از رنگ و بو حس ميشود.
در اين ميان، داوطلبان کنکور شايد بيش از هر فرد ديگري نيازمند به شادماني باشند. شايد بگوييد کنکوري و شادماني؟! اما بايد بدانيد که شادماني، يک نياز حياتي است، و واقعيت اين است که همۀ ما دوست داريم شاد باشيم؛ حتي اگر به ظاهر، آن را نپذيريم؛ در واقع، رؤياهايمان دربارۀ موفقيت تحصيلي، هدف زندگي و … فقط به اين دليل است که اعتقاد داريم اين رؤياها و دستيابي به آنها، ما را شادتر خواهند کرد؛ ضمن آنکه افراد شاد، با استعدادتر و در کارشان خلّاقتر هستند و در رويارويي با سختيها تاب و توان بيشتري دارند؛ همچنان که سيستم بدني اين افراد، قويتر است و از نظر جسماني نيز سالمتر هستند.
در کل، ميتوان گفت که افراد شاد، بخش زيادي از وقتشان را به برقراري روابط با خانواده و دوستان و لذت بردن از رابطه با آنها اختصاص ميدهند. آنها به راحتي به خاطر تمام داشتههايشان از پروردگار قدرداني ميکنند، اغلب در کمک کردن به اطرافيان، پيش قدم ميشوند، در تصور آينده، خوشبيني را پيشه ميکنند، لذتهاي زندگي را درک ميکنند و ميکوشند که در زمان حال زندگي کنند، ورزش، عادت هفتگي يا روزانۀ آنهاست، و ميکوشند که در رويارويي با چالشها استوار باشند؛ اما تنها عدۀ کمي از ما ميدانيم که چگونه ميتوانيم شادتر باشيم.
يکي از بزرگترين موانع در رسيدن به شادماني، اين است که بيشتر باورهاي ما دربارۀ آنچه شادمانيمان را به دنبال دارد، اشتباه است. ما تصوّر ميکنيم که شادماني بايد پيدا شود و شادماني به تغيير شرايطمان بستگي دارد.
ما تصور ميکنيم که شادماني، جايي دور از دسترس ما قرار دارد و ما، به شرطي که همه چيز خوب پيش برود، ميتوانيم خود را به آن مکان برسانيم؛ براي مثال، اگر رتبۀ خوبي داشته باشم، اگر دانشگاه خوبي قبول شوم، اگر شغل خوبي داشته باشم و ….
بايد بگوييم که وقتتان را با انتظار کشيدن بر سر فرارسيدن بهانه شادماني، هدر ندهيد. اگر امروز شاد نيستيد، بايد کنترل امور را در دست گيريد و خودتان وارد عمل شويد تا بتوانيد فردايي شادتر را براي خود بسازيد. شادماني، جايي دور از دسترس ما نيست، بلکه در درون ماست. شادي، طرز فکر ما نسبت به خود و جهان پيرامونمان است؛ پس اگر ميخواهيد فرداهايي شاد را تجربه کنيد، تغيير را انتخاب و طرز فکرتان را مديريت کنيد و بيبهانه شاد باشيد.
باور اشتباه ديگر، همان طور که پيش از اين گفتيم، آن است که شادماني به تغيير شرايطمان بستگي دارد؛ يعني معتقديم که: «من انسان شادتري ميشوم اگر …. » حقيقت اين است که عوامل شادي ما، همواره همراه ماست و اين ما هستيم که بايد از آن عوامل، به نفع خود بهره ببريم. اينکه ما صرفاً به يک هدف کوتاه مدت برسيم، موجب خواهد شد که تنها شادماني زودگذري را تجربه کنيم.
چگونه خود را شاد کنيم؟
هر يک از ما، نيازها، علايق، ارزشها، امکانات و تمايلات خاص خود را داريم که باعث ميشود به شيوهاي خاص شاد شويم.
در کل، شيوه شادي، بايد متناسب با سرچشمۀ ناراحتي، نقاط قوت فرد و سبک زندگي وي باشد؛ چون علل ناراحتي و نقاط قوت افراد، بسيار متعدد است و راهکار شادي بايد با شيوۀ زندگي فرد تناسب داشته باشد.
در اينجا چند فعاليت شاد را پيشنهاد ميکنيم که با توجه به شرايطتان، يک يا چند تا از آنها را انتخاب کنيد و براي مدتي انجام دهيد تا شاهد نتايج قابل توجه آن باشيد.
* ابراز قدرداني: نعمتها و داشتههايتان را بشماريد يا قدرداني و سپاستان را به يک يا چند نفري که تا کنون به خوبي از آنان تشکر نکردهايد، اظهار کنيد.
* تمرين خوشبيني: در دفترچهاي، دربارۀ بهترين آيندهاي که ممکن است برايتان رقم بخورد، مطلبي بنويسيد يا بکوشيد که جنبههاي مثبت هر اتفاق را در آن يادداشت کنيد.
* تمرين بخشايش: در دفترچهاي، براي بخشودن کسي که به شما آسيب رسانده يا در حقتان بدي کرده است، چند جمله بنويسيد و خود را از خشم خالي کنيد.
خوب است که بعد از نوشتن اين چند جمله، آن صفحه را پاره کنيد و به دور بريزيد و آن را از صفحۀ ذهنتان نيز پاک کنيد.
* تعهد به اهداف: يک يا دو هدف مهم و معنادار را انتخاب کنيد و وقت و انرژيتان را صرف دنبال کردن آنها کنيد.
* درک لذتهاي زندگي: از طريق تفکر، نوشتن و تبادل نظر با ديگران، به لذتها و خوشيهاي گذراي زندگي به دقت توجه کنيد و از آنها لذت ببريد.
* شرکت در مراسم مذهبي: در مراسم مذهبي و مساجد، بيشتر حاضر شويد و وقت مناسبي را براي نيايش با پروردگارتان، که آفرينندۀ همه خوبيها و زيباييهاست، انتخاب کنيد.
* تمرين مهرباني: در حق ديگران، خواه دوست، خواه بيگانه، خواه مستقيم، خواه غيرمستقيم، خواه اتفاقي و خواه برنامهريزي شده، خوبي کنيد.
* مراقبت از جسم: به انجام فعاليتهاي جسماني، تمرکز و خنديدن، متعهد شويد.