نگرانی را از پا در بیاوریم!
این روزها خیلی از دانش آموزان گرفتار چنگال این دشمن نیرومند هستند؛ دشمنی که سلامتی آن ها را تهدید و زندگی‌شان را تلخ می کند و نمی گذارد تا طعم موفقیت را بچشند. «نگرانی» وقتی بیش از حد و غیر قابل کنترل باشد، تبدیل به دشمنی می شود که با توهمات و خیالات بی جا، زندگی را تاریک می کند و غم و اندوه را نصیب فرد می سازد. فردی که نگران است، مدام به خود تلقین می کند که موفق نخواهد شد؛ برای مثال، دانش آموزی که سرجلسۀ آزمون با نگرانی بسیار حاضر می شود، خود را از قبل، بازنده می داند، و اگر پاسخ یک سؤال را نداند، به خود تلقین می کند که از پس دیگر سؤال های آزمون نیز بر نخواهد آمد، و حتی در ذهنش تا انتهای امتحانات جلو می رود و مطمین است که مابقی امتحانات را هم بد خواهد داد؛ چون هیچ شانسی ندارد. احتمال موفقیت چنین فردی بسیار کم است؛ زیرا با ذهن منفی خود، نمی تواند انرژی های مثبت را به سوی خود جذب کند. چنین فردی خواب و خوراکش نیز نامرتب می شود و توان انجام هیچ کار مفیدی را ندارد. این روزها که شما امتحانات آخر سال را پشت سر می گذارید و در نهایت برای آزمون سراسری آماده می شوید، مبارزه با نگرانی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. در اینجا راهکارهایی برای مبارزه با نگرانی های بیش از حد، ارایه می شود.
بيشتر بخوانيد :
استعداد هرگز کافي نيست …
هنوز هم فرصت باقی ست ( ناامید ها بخوانند )
چگونه حواس پرتی را کنترل کنیم ؟
با جمع‌بندي دروس به استقبال کنکور برويم
پیش به جلو با قانون ۱۰، ۱۰، ۱۰
* منکر اندوه و نگرانی خود نشوید و آن را واپس نزنید. روان شناسان معتقدند که این انجام کار، موجب ایجاد عقدۀ حقارت شدید می شود. احساساتتان را با یک دوست امین یا یکی از اعضاء خانواده درمیان بگذارید. این فرد باید کسی باشد که خوب به حرف های شما گوش بدهد و سعی در قضاوت کردن در مورد آنچه می‌گویید یا تغییر دادن شما نداشته باشد. گاهی اشک ریختن برای آرامش یافتن، بسیار مفید است. بارها دیده یا شنیده شده است که افرادی می گویند: «چه راحت شدم ! اگر گریه نمی کردم، دق می کردم. خوب شد چند قطره اشک ریختم.» مسلماً این گریستن موجب آرامش روحی و تسکین قلب می شود. طبق گفته دکتر ویلیام فری دوم، متخصص شیمی حیاتی در مرکز پزشکی رامست در مینیاپلیس، «شما می توانید با گریه کردن، احساسات منفی را از خود دور کنید و مواد شیمیایی مضری را که در نتیجه استرس در بدن تولید می‌شوند، دور بریزید.»
* ورزش کنید. ورزش هورمون‌های استرس زا را کم می کند و اندروفین و مواد شیمیایی را، که باعث تقویت ذهن می شوند، در بدن بالا می برد.
* پیش از امتحانات شب ها زودتر بخوابید و صبح ها زودتر بیدار شوید؛ زیرا هم نیروی شما باز آفرینی شده و هم آمادگی فهم و حفظ مطالب در ذهن شما در آن وقت بیشتر بوده و سر و صدا و موانع نیز خیلی کمتر است. ضمناً فراموش نکنید که یکی دو ساعت پیش از شروع هر امتحانی، استراحت فکری لازم است ؛ تا آمادگی درک سؤالات و سرعت انتقال فکری را داشته باشید.
* توجه به رضایت و خشنودی آفریدگار، یکی از راه های عمده رفع نگرانی است.گاه نگرانی ما برای این است که دیگران درباره ما چگونه فکر می کنند؛ در واقع نگران این هستیم که در حد و اندازه انتظارات آن ها نباشیم. در این موارد، انجام کار برای خشنودی خدا و امید داشتن به ثواب و پاداش الهی، بزرگ ترین مشوق انسان است و هم سبب می شود که بتوانیم مشکلات و غم ها را در این راه تحمل کنیم. سختی و گرفتاری، هر چه باشد و در هر شرایطی که اتفاق افتد و دیگران هر طور قضاوت کنند، چون خشنودی و رضایت خالق مورد نظر است و اجر و پاداش را از او می طلبید، تحمل آن آسان می شود.
* آماده رویا رویی با بدترین موقعیت ها باشید، اما امیدوار باشید که بهترین حالت ها پیش می آید. این گفتۀ دیل کارنگی در کتاب «چگونه از نگرانی دست برداریم و تدریجاً زندگی کنیم؟» است: «بدترین نتیجه ممکن را بپذیرید و آن گاه دست به کار شوید تا بدترین حالت را تغییر دهید و آن را بهتر کنید.»
* خاطره نویسی کنید و در خاطراتتان دغدغه های ذهنی تان را بنویسید. وقتی این کار را انجام می دهید، مثل این می ماند که یک شنونده خوب دارید که می توانید به او اطمینان کنید و حرف هایتان را با او درمیان بگذارید.
* تمرین آرامش کنید. اهمیت دارد که وقتی را صرف آرامش کامل خود بکنید، چشمانتان را ببندید و از طریق بینی خود نفس بکشید و از دهانتان آن را بیرون بدهید. با هر نفس، به خودتان القای آرامش کنید؛ فقط چند دقیقه طول می‌کشد که تنش از بدن خارج شود.
* به جنبه های مثبت و آنچه که داریم بیندیشید. گاهی اندوه و غصه، چنان زندگی را بر انسان سیاه کرده و راه های چاره را مسدود می کند که می پندارید بدبخت ترین موجود هستید. برای اینکه نگرانی تان به این حد نرسد می توانید آن را از فکر خویش بیرون کنید و عوض آنکه به جنبه های منفی بپردازید و خود را ناراحت کنید، به آنچه دارید یا به جنبه های مثبت زندگی بیندیشید. آیا بهتر نیست که به جای فکر کردن به کابوس ها، ضعف ها و نگرانی ها، به زیبایی های جهان و مناظر نشاط انگیز زندگی و نعمت‌های متعددی که در اختیارتان است، توجه کنید؟
* کارهایتان را جمع و جور کنید؛ یعنی به جای اینکه نگران کارهای انجام نشده یا مطالبی که نخوانده‌اید، باشید، سعی کنید یکی از مباحث درسی کم حجم را بخوانید. طبق گفته جورجیا وتکین، معاونت روان پزشکی در مدرسه پزشکی مونت سینا، اتمام یک کار کوچک، حس اقتدار را در شما افزایش می دهد و سطح استرس شما را پایین می آورد. هم چنین فهرستی از کارهایی را که باید انجام دهید، تهیه کنید و اهداف و کارهایی را که برای تحقق آنها لازم است انجام بدهید، بترتیب بنویسید. یکی از نتایج تهیه این فهرست، آن است که دیگر نگران نیستید که ممکن است چیزی مهمی را فراموش کنید.
* به مطالعه کتاب تاریخی، داستان‌های آموزنده از فداکاری بزرگان ، استقامت و تلاش دانشمندان و … بپردازید. چه بسا دیده شده است که انسان هایی در یک رشته همیشه عقب بوده و شکست خورده، ولی با تغییر شغل یا رشته تحصیلی یا کار به موفقیت رسیده اند؛ به علاوه شما باید توجه کنید که در شهرتان صدها نفر ثروتمند و سرشناس در یک لحظه، تمام هستی خود را از دست داده یا ورشکست شده اند یا افرادی که زندگی را از هیچ شروع کرده و آه در بساط نداشته اند، ولی در اثر پشتکار و تلاش و با صبر و حوصله و استفاده از تجربیات دیگران و تکرار نکردن اشتباهات گذشته، همه چیز را باز یافته و به موفقیت های بزرگی رسیده اند و شخصیتی بزرگ کسب کرده اند؛ شما چرا نتوانید چنین باشید؟
* یک نوار لاستیکی به مچ دستتان ببندید و وقتی که شروع به تفکر درمورد اندیشه های خشمناک کردید با ملایمت با آن ضربه ای به دستتان بزنید. با انجام این کار، ذهن شما یاد می‌گیرد که آن نوع تفکرات منفی با چیز ناخوشایندی همراه است.
* از تکنیک صداهای خنده دار استفاده کنید. طبق گفته راس هریس، نویسنده کتاب «دریچه ای به شادمانی»، اگر صدایی را که در سرتان است با یک صدای کارتونی (مثل کلامپ، شخصیت منفی باف در کارتون گالیور که همیشه می‌گفت “من می‌دونم که موفق نمی‌شویم”،) عوض کنید، انجام این کار به شما کمک می کند که بتوانید این اندیشه های مشکل ساز را بی‌اثر نمایید.
* تنها یا با دوستی به تماشای مظاهر طبیعت به ویژه در بامداد بروید و قدری در باره آن ها اندیشه کنید که چگونه آن ها با متانت و آهستگی، همواره وظیفه خود را انجام می دهند، خورشید آهسته آهسته از افق سر می زند و می درخشد، آب ها آرام به راه خود ادامه می دهند، درخت ها با حوصله به خدمت ایستاده اند، کوه ها با وقار و سنگینی به فرمان نشسته اند. تولستوی، نویسنده مشهور روسی، تیرگی خاطر را با گردش در هنگام غروب و تماشای فرو رفتن خورشید در صحراهای بی کران و روح افزای غروب بر طرف می ساخت.
اتمام یک کار کوچک، حس اقتدار را در شما افزایش می دهد و سطح استرس شما را پایین می آورد.
فراموش نکنید که یکی دو ساعت پیش از شروع هر امتحانی، استراحت فکری لازم است؛ تا آمادگی درک سؤالات و سرعت انتقال فکری را داشته باشید
