در اين روزهاي بلند پس از کنکور، چه کنيم؟

قبل و بعد از آزمون با اين سؤال به سراغ داوطلبان رفتيم و پاسخ‌هاي جالبي شنيديم که جمع‌بندي آنها جملات زير بود:

*روز بعد از کنکور، ساعت را براي 5 صبح  تنظيم مي‌کنم تا زنگ بزند و بيدار شوم؛ بعد يک نيشخند مي‌زنم و خاموشش مي‌کنم و با آرامش دوباره مي‌خوابم !

* براي 12 ساعت تمام، بازي کامپيوتري مي‌کنم. پدر و مادرم هم قول داده‌اند که هيچ کاري به کارم نداشته باشند تا من با خيال راحت، تمام بازي‌هايي را که دوست دارم انجام دهم !

* مي‌خوابم. هر چقدر دلم خواست مي‌خوابم؛ چيزي که اين روزها خيلي کمبودش را حس مي‌کنم.

* نمي‌دانم چه کنم؛ فکر کنم که روزهاي بعد از کنکور، روزهاي بدي باشد؛ احساس خلا مي‌کني؛ احساس بي‌هدفي. ترجيح مي‌دهم که به آن فکر نکنم.

عده‌اي هم از برنامه سفر با خانواده، تفريح با دوستان، مطالعه کتب غير درسي‌، کلاس‌هاي ورزشي، سرگرم شدن با اينترنت و گريه کردن و غصه خوردن براي  نتيجه آزمون ! سخن مي‌گفتند.

اين روزها استراحت و تفريح حق شماست و فکر کردن به نتيجه آزمون و غصه خوردن براي آن هم نتيجه‌اي جز هدر دادن عمر ارزشمند و ساعت خوش جواني براي شما به همراه نخواهد داشت؛ اما خوب است اکنون که چند روزي از کنکور گذشته است، سراغ کليد سؤال‌ها برويد تا به طور نسبي از درصدهاي خود با خبر شويد. فايده انجام اين کار در آن است که با واقع بيني بيشتري منتظر اعلام نتايج اوليه‌تان خواهيد شد و با ديدن کارنامه خود چندان متعجب نخواهيد شد و فرصت محدودي که براي انتخاب رشته خواهيد داشت، به غصه خوردن يا اعتراض کردن نخواهد گذشت.

«يکه شناس» نباشيد؛ يعني فکر نکنيد که فقط يک يا دو رشته دانشگاهي، مناسب و ايده‌آل است و مابقي رشته‌ها  را بايد کنار گذاشت. بسياري از داوطلبان که در ابتدا چنين تصوري داشته‌اند، بعد از ورود به دانشگاه متوجه شده‌اند که اشتباه کرده‌اند و رشته‌هاي ديگر نيز بسيار جالب هستند و حتي بعضي از آنها تمايل دارند  رشته‌اي را که سال‌ها آرزويش را داشتند و اوج آمال و آرزوهايشان بود، تغيير دهند و در رشته ديگري تحصيل کنند.

متاسفانه بسياري از جوانان ما بر اساس جوّ حاکم بر جامعه و ديدگاه ديگران، رشته دانشگاهي خود را انتخاب مي‌کنند و به علايق، توانايي‌هاي خود و حتي بازار کار يک رشته توجهي ندارند.

به طور مثال، هر ساله با دانشجوياني روبرو مي‌شويم که بعد از چند سال تحصيل در رشته پزشکي، از اينکه تحصيل در اين رشته در شهري ديگر را به تحصيل در رشته‌اي در شهر محل زندگي خود ترجيح داده‌اند، پشيمان هستند و معتقدند که هفت سال دوري از خانواده و زندگي در خوابگاه، بسيار دشوار است؛ مخصوصاً با توجه به آنکه درس‌هاي رشته پزشکي نيز بسيار حجيم و سنگين است. اين مساله در رابطه با ساير رشته‌هاي اسم و رسم دار اين روز گار هم صدق مي‌کند؛ البته هستند داوطلباني که براستي به رشته‌اي خاص علاقه‌مندند و با تحمل سختي‌هاي موجود، موفق نيز مي‌شوند؛ اما چه خوب است که اين روزها به جاي اينکه زانوي غم بغل بگيريد و  به «اي کاش‌ها» و «اگرها» بپردازيد يا تا ظهر بخوابيد و مابقي روز را صرف بازي‌هاي کامپيوتري و … کنيد، با رشته‌هاي دانشگاهي هم آشنا شويد؛ حتي رشته‌هايي که تصور مي‌کنيد در بين 100 انتخاب، آخرين انتخابتان هم نخواهد بود !

خوشبختانه قريب به اتفاق دانشگاه‌هاي کشور داراي سايت هستند و شما مي‌توانيد با دانشگاه‌ها و امکانات آنها بدين وسيله بخوبي آشنا شويد و حتي از مکان هر دانشگاه در شهرهاي مورد نظر و راه‌هاي دستيابي به آنها، آگاهي کسب کنيد. همچنين با جست و جو کردن عنوان رشته‌ها در موتورهاي جست و جو‌گري مثل «گوگل» يا «ياهو» اطلاعات مفيدي کسب خواهيد کرد؛ اطلاعاتي که هيچ مشاور يا راهنمايي با اين دقت و جزييات نمي‌تواند در اختيارتان قرار دهد.

گفت و گو با دانشجويان سال هاي آخر و فارغ‌التحصيلان يک رشته نيز مي‌تواند مفيد باشد؛ البته گاه بعضي از اين افراد، خود به ناخواسته وارد رشته‌اي شده‌اند و به دليل علاقه‌مند نبودن به رشته‌شان، نمي‌توانند راهنماي خوبي براي شما باشند، و حتي به دليل عدم موفقيتشان، نگاهي منفي به رشته مورد نظر يا فضاي دانشگاه دارند که بايد با ديدِ باز و نگاه موشکافانه‌اي به پاي صحبت آنها نشست.

بسياري از داوطلبان، در اين يک سال، فعاليت جسمي چنداني نداشته يا لااقل فعاليت خود را بسيار محدود کرده‌اند. اکنون فرصت مناسبي است که با ثبت‌نام در يک کلاس ورزشي يا پرداختن به نرمش و پياده‌روي، اين کمبود را جبران کنيد؛ در ضمن، ورزش باعث مي شود که ذهنتان کمتر درگير افکار منفي شود.

 * هفته نامه پیک سنجش