استرس و یادگیری کودکان

یادگیری خردسالان کوچک تر از یک سال با استرس تغییر می‌کند. بر اساس مطالعه ای که تازه منتشر شده، خلاقیت و قابلیت انعطاف یادگیری در کودکان در معرض استرس کمتر می‌شود. با این که این تحقیق از نمونه ای کوچک و یک وضعیت نمادین یادگیری استفاده کرد، اما به شواهدی اضافه کرد که نشان می‌دهند محیط پر استرس تمایل به یادگیری تکراری در کودکان را از یادگیری خلاق بیش تر می‌کند.

موقعیتهای استرس زا بزرگ سالان را به فعالیت‌های از روی عادت متمایل می‌کند، ترجیح انتخاب چیز‌های آشنا به انتخاب‌های جایگزین حتی در صورت بهتر بودن جایگزین‌ها.سابین سیهاگن از دانشگاه رور بوخوم در تلاش برای فهم این بود که آیا این موضوع درباره کودکان نیز صادق است یا خیر. طبیعتا برای استرس دار کردن محیط آزمایش برای خردسالان محدودیت‌های اخلاقی وجود دارد اما حتی اثر اندکی تغییر محیط هم به مقدار کافی احساس می‌شد.

خردسالان تحت استرس از والدین و اسباب بازی‌های آشنای خود جدا شده بودند و در برابر یک شخص و اسباب بازی جدید قرار گرفته بودند. در مقابل آن‌ها دو دکمه قرار داشت که در صورت فشرده شدن روشن می‌شدند و صدا می‌دادند. بعد از نشان دادن کار کردن هر دو دکمه دسترسی به یک دکمه با یک مانع قطع می‌شد و باعث می‌شد کودکان دکمه دیگر را پشت سر هم بزنند. در انتها مانع برداشته می‌شد و دکمه دوم هم در دسترس قرار می‌گرفت اما دیگر هیچ کدام از دکمه‌ها کار نمی‌کردند.

یک گروه دیگر هم دکمه‌های مشابه را دریافت کردند اما قبل از آن با والدین خود و اسباب بازی‌های مورد علاقه خود بازی کرده بودند.

میزان کورتیزول، یک هورمون استرس، در گروه کودکانی که با غریبه بازی کرده بودند بسیار بیشتر بود و این گروه نشانه‌های استرس دیگری نیز داشت، مثل طولانی تر گریه کردن. مطالعه‌های قبلی نتایج متناقضی از تفاوت میزان تولید هورمون کورتیزول در کودکانی که در معرض استرس هستند و در بزرگسالان نشان می‌داد.

یافته مهم تر سیهاگن که در نشریه PNAS منتشر شد این است که کودکان دچار استرس، دکمه ای را فشار می‌دادند که دیگر کار نمی‌کرد اما از ابتدا با آن کار کرده بودند اما کودکانی که آرام تر بودند بیشتر تمایل داشتند که در صورت کار نکردن دکمه اولیه دکمه جدید را آزمایش کنند. در بیست ثانیه اول رفتار هر دو گروه مشابه بود اما در ادامه بچه‌های آرام دکمه دیگر را امتحان کردند در حالی که بچه‌های استرس دار دکمه قبلی را فشار می‌دادند.

کودکان در شرایط استرس در رابطه با کار با دکمه‌ها سطح پایین تری نداشتند و فعالیت‌ها را دیرتر از دیگر کودکان یاد نگرفتند اما اثر استرس بر رفتار کودکان کاملا مشهود بود.

قدرت آزمایش به خودی خود کم بود زیرا تنها 26 نفر در آن شرکت داشتند اما این تحقیق به شواهد کنونی درباره کم شدن میزان یادگیری قابل انعطاف در محیط‌های پر استرس افزود. نظام‌های قدیمی‌آموزش که در آن به بچه‌ها یاد داده می‌شد تا از معلم خود بترسند ممکن است برای یادگیری تکراری و سخت مناسب بوده باشد اما در دنیایی که کودکان نیاز به آموزش تجربی دارند به درد نخواهد خورد.

در حالی که در این مطالعه یافته‌های سیهاگن حاکی از شباهت بین نظام یادگیری بزرگسالان و کودکان است اما در اوایل امسال او اظهاراتی درباره بهتر شدن یادگیری کودکان در صورت خواب بلافاصله  بعد از گرفتن اطلاعات داشت، چیزی که در بزرگسالان کمتر دیده می‌شود.